Γράφει ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΚΟΣΜΑΣ
Νοερά και με την βοήθεια των παλιών φωτογραφιών ταξιδεύουμε απέναντι στο καταπράσινο νησί της Θάσου, το στολίδι του Αιγαίου.
Τόπος διακοπών , συγκεντρώνει χιλιάδες επισκέπτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Δεκαετίες τώρα στηρίζει την οικονομία της στον τουρισμό, φυσικά και στις υπόλοιπες πλουτοπαραγωγικές πηγές, το λάδι το μέλι κ.α.
Τόπος ξεκούρασης και για τους Καβαλιώτες εδώ και δεκαετίες, με τα καΐκια αρχικά για Γλυφάδα και Παπαλιμάνι αλλά και με τον «Αλέξη» και την «Μαρία» στην συνέχεια για Λιμένα , Πρίνο, Λιμενάρια αλλά και στις άλλες σκάλες του νησιού.
Τα πεύκα αγγίζουν την θάλασσα, και η κατάλευκη άμμος δίνει μια άλλη αίσθηση στο όλο περιβάλλον.
Στην Θάσο με την πλούσια ιστορία, από αρχαιοτάτων χρόνων, το φημισμένο μάρμαρο της στις αλυκές αλλά και στον βορά, έντυσε «παλάτια» και σμιλεύτηκαν σε αυτό αριστουργήματα της ιστορίας.
Στην Θάσο της λαογραφίας και του πολιτισμού, με την ξεχωριστή αρχιτεκτονική αλλά και τις μοναδικές γαστρονομικές γεύσεις.
Στο σημείωμα αυτό θα αναφερθώ και στα πρώτα τουριστικά βήματα στον νησί.
Ήταν μοναδικές οι φυσικές εικόνες που αντίκριζαν οι πρώτοι επισκέπτες του νησιού αλλά και η φιλοξενία των κατοίκων στις πρώτες δεκαετίες του αιώνα. Το καταπράσινο δάσος έφτανε στα σμαραγδένια ακρογιάλια . Το ίδιο άφθονες ήταν και οι αρχαιότητες που συναντούσαν ανάμεσα στις κατοικίες των ντόπιων.
Η πρόσβαση στο νησί δεν ήταν εύκολη, με καΐκια , κυρίως από την Κεραμωτή και πολλές φορές και με δύσκολες καιρικές συνθήκες. Εκεί στα μέσα της δεκαετίας του 1950 ξεκινά η οργανωμένη διακίνηση από και προς το νησί. Υποτυπώδη τα πρώτα πλωτά μέσα, ξύλινα σκαριά στην αρχή και εκεί, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1960 και τα πρώτα μικρά φέρυ – μπώτ.
Στην ιστορική μας αναζήτηση ο χρόνος γυρίζει πίσω δεκαετίες πίσω , τότε οι άνθρωποι έβλεπαν μπροστά και ήθελαν ότι καινούργιο και γρήγορο υπήρχε να μπει στην ζωή τους. Τότε ήταν καμάρι και τιμή να ήσουν πρωτοπόρος και χρήσιμος για τον τόπο σου και την πατρίδα σου. Τότε που δειλά – δειλά τα πρώτα τουριστικά βήματα γίνονταν για το πανέμορφο νησί της Θάσου.
Εκείνο όμως που έδωσε ώθηση στην τουριστική εξέλιξη του νησιού ήταν η βελτίωση και η συνεχής εξέλιξη των θαλασσίων συγκοινωνιών. Από τα καΐκια της δεκαετίας του 1950 οδηγηθήκαμε στα ξύλινα πλοία που μετέφεραν και αυτοκίνητα, στα μικρά, αρχικά φέρυ – μπώτ, και στα μεγάλα στη συνέχεια.
Το πλοίο ΑΛΕΞΗΣ ήταν το πρώτο θαλάσσιο πούλμαν που εμφανίσθηκε στο Βόρειο Αιγαίο, φέρνοντας μεγάλη αλλαγή στη συγκοινωνία Καβάλας-Θάσου. Ξεκίνησε τα δρομολόγιά του το 1959 προσφέροντας πολύ πιο άνετο, σύντομο και ασφαλές ταξίδι από τα Π/Κ καΐκια που μέχρι τότε έκαναν αυτή τη διαδρομή. Με ταχύτητα 14 μίλια μπορούσε να πιάσει Πρίνο σε λιγότερο από μία ώρα, χρόνο καταπληκτικό ακόμη και για τα σημερινά πλοία. Ειδικά για τους Θάσιους καπνεργάτες έφευγε Σάββατο βράδυ από την Καβάλα και τους επέστρεφε Κυριακή βράδυ.
Ναυπηγήθηκε στο Σκαραμαγκά και ιδιοκτήτες του ήταν οι Αριστοτέλης και Ιωάννης Χατζηεμμανουήλ.
Έπιανε στο Λιμάνι της Καβάλας, απέναντι από το κτίριο του Λιμενικού Ταμείου (τα παλιά ψαράδικα).
Το φέρυ – μπώτ Αμφίπολις ήταν ένα από τα πρώτα πλοία που δρομολογήθηκε στην γραμμή Καβάλας Θάσου. Ξεκίνησε τα δρομολόγια του το 1965. Από δημοσίευση στον τοπικό τύπο της Καβάλας μαθαίνουμε ότι τα πορθμεία που εξυπηρετούσαν την Θάσο , στις 6 Απριλίου 1971, ήταν το: «Μακεδονία», «Μ. Μπογδάνης», «Παπαγεωργίου», «Άγιος Νικόλαος».
Στο τεύχος 219 του ειδικού ναυτιλιακού περιοδικού «Εφοπλιστής» υπήρχε ένα ιδιαίτερα κατατοπιστικό άρθρο του Γ. Διονυσιάδη με τίτλο “Θάσος, η γραμμή και η ιστορία της”.
Το «ΘΑΣΟΠΟΥΛΑ» ήταν ένα μικρό φέρυ – μπώτ (παντόφλα) που είχε ναυπηγηθεί στα τέλη της δεκαετίας του ’50 στη Θάσο και έπαιρνε 10-11 αυτοκίνητα. Εξυπηρετούσε το πορθμείο από την Κεραμωτή για τον Λιμένα
Πριν από το ΘΑΣΟΠΟΥΛΑ είχε δρομολογηθεί, στην γραμμή Θάσου – Κεραμωτής η ξύλινη παντόφλα ΕΡΕΤΡΙΑ που ήταν η πρώτη της γραμμής και έπαιρνε 12 οχήματα.
Μικρό φέρυ – μπώτ ήταν και το ξύλινο «Μακεδονία» και αυτό εκτελούσε δρομολόγια .
Ο αείμνηστος δημοδιδάσκαλος Σταύρος Ρωμανιάς γράφει στο έντυπο που εξέδωσε με τίτλο «Οδηγός της Καβάλας» για την συγκοινωνία με το νησί στις αρχές της δεκαετίας του 1970. « Η θαλάσσια συγκοινωνία έχει φθάσει στην ιδανική της μορφή. Τα 7 φερυ-μπώτ, που καθημερινά διασχίζουν το δίαυλο Καβάλας-Θάσου, έχουν την δυνατότητα να μεταφέρουν εκατοντάδες επιβάτες και αυτοκίνητα. Τα πλοία αυτά είναι «Καβάλα», «Αμφίπολης», και « Ν. Μπογδάνης» εξυπηρετούν τη γραμμή Καβάλας- Θάσου 16 ναυτικά μίλια. και Καβάλας- Πρίνου . Το φερυ-μπώτ «Παπαγεωργίου ΙΙ Ι» εξυπηρετεί την γραμμή Καβάλας-Λιμεναρίων. Τα φερυ-μπώτ «Μακεδονία» , «Θεσσαλονίκη» και «Άγιος Νικόλαος» εξυπηρετούν την γραμμή Κεραμωτής-Θάσου (5 ναυτικών μιλίων). Η συγκοινωνία ξηράς της Θάσου βρίσκεται σε πολύ καλό σημείο. Το όνειρο των Θασίων να ιδούν περιφερειακό δρόμο που να ενώνει όλα τα χωριά σήμερα έχει γίνει πραγματικότητα (δεκαετία 1970). Καθημερινά τα λεωφορεία του 7ου ΚΤΕΛ κάνουν τον γύρο της Θάσου και εξυπηρετούν κατοίκους και παραθεριστές αλλά και τους τουρίστες του νησιού..».
