Γράφει ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΚΟΣΜΑΣ
Βρίσκονταν στα περισσότερα σχολικά εγχειρίδια εκμάθησης τοπικής γεωγραφίας, ή αλλιώς πατριδογνωσία.
Χάρτης του Νομού Καβάλας με γεωργικές καλλιέργειες, δρόμους και υποδομές. Ο συγκεκριμένος εκεί κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και αυτό προκύπτει γιατί εικονίζει τις … πετρελαιοπηγές στην θαλάσσια περιοχή του Πρίνου Θάσου το Αεροδρόμιο στον κάμπο της Χρυσούπολης.
Όσο για τα προϊόντα που παρήγαγε ο τόπος μας ήταν ο καπνός, το καλαμπόκι το σιτάρι, το βαμβάκι τα φασόλια, τα σταφύλια, τα καρπούζια, το ρύζι .. αιγοπρόβατα και ψάρια εικονίζονται στον χάρτη.
Μαθαίνουμε για το όρος Παγγαίο, τα όρη της Λεκάνης, το Σύμβολο και το Υψάριο.
Διακρίνονται στοιχεία για τους όμορους Νομούς Δράμας, Σερρών και Ξάνθης. Για τους φίλους της ιστορίας και της γεωγραφίας να θυμίσω ότι πριν 100 χρόνια, τον Αύγουστο του 1924 , η περιοχή μας αποκτούσε νέα διοικητική οντότητα γίνονταν ξεχωριστός Νομός του Ελληνικού κράτους.
Το προεδρικό διάταγμα για την δημιουργία του νέου Νομού Καβάλας δημοσιεύτηκε στο Φύλλο της Εφημερίδος της Κυβέρνησης στις 14 Αυγούστου του 1924. Πρωτεύουσα του Νομού ορίσθηκε η Καβάλα και πρώτος Νομάρχης διορίσθηκε ο Κύπριος στην καταγωγή, Θρασύβουλος Μάλλης. Το πρώτο κτίριο που στέγασε την διοίκηση της Νομαρχίας ήταν στην συνοικία της Παναγίας στην σημερινή οδό Θεοδώρου Πουλίδου (14) που τότε ονομάζονταν “οδός Ζαλόγγου”. Αποσπάστηκε – η περιοχή μας – από την Δράμα στην οποία ανήκε μέχρι τότε, από το 1913 , χρονιά που ενσωματώθηκε η περιοχή μας στο Ελληνικό κράτος, , κρατήθηκε το διοικητικό σχήμα που υπήρχε και επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας, δηλαδή η ενιαία περιφέρεια Καβάλας- Δράμας με την ονομασία “Σαντζάκιο Δράμας”.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο έγινε ο Νομός Ξάνθης, μέχρι τότε ήταν μαζί με τον Νομό Ροδόπης. Έβρος και Σέρρες ήταν πάντα ξεχωριστοί Νομοί. φυσικά η Θράκη ενσωματώθηκε μετά το 1919, στο Ελληνικό κράτος. Γενικά η διαίρεση του Ελληνικού κράτους σε Νομούς ξεκίνησε από τον 19ο αιώνα. Είναι αξιοσημείωτο ότι σε Φ.Ε.Κ. της εποχής του Ώθωνα για την Πελοπόννησο και την Εύβοια κλπ.. γίνεται αναφορά οι κάτοικοι των Τρικάλων Κορινθίας θα ονομάζονται Τρικαλίνοι (και όχι τρικαλινοί που τους λέμε σήμερα), επίσης στο ίδιο Φ.Ε.Κ. διάβασα πως όποιος έπαιρνε παράσημο κ.λ.π. στην Ελλάδα το …έχανε αν μετανάστευε. Εκτός από την Ελληνική γλώσσα στην συγγραφή του Φ.Ε.Κ. χρησιμοποιούνταν σε δεύτερη στήλη και η Γαλλική.
